Zakrzepica żylna u dzieci

Goldenberg i in. (Wydanie 9 września) przedstawiają interesujące dane na temat przydatności testu D-dimer do przewidywania wyników u dzieci po pierwszym zdarzeniu zakrzepowo-zatorowym. U dzieci, 95 procent zdarzeń zakrzepowo-zatorowych jest wtórne w stosunku do podstawowych zaburzeń związanych z stanami nadkrzepliwości: rak, uraz lub operacja, wrodzona choroba serca i układowy toczeń rumieniowaty.2-4 Można się spodziewać, że ogromna większość tych dzieci będzie miała uporczywie nieprawidłowe poziomy D-dimerów. Dlatego kliniczna przydatność testów D-dimerów w codziennej praktyce do przewidywania ryzyka wystąpienia działań niepożądanych lub nawrotów może być ograniczona do mniejszości dzieci z żylnymi zdarzeniami zakrzepowo-zatorowymi bez ciężkiej choroby podstawowej.
Uważamy, że wartość predykcyjna D-dimeru w tym nowym klinicznym zastosowaniu nie jest wystarczająco mocna, aby umożliwić sformułowanie wytycznych postępowania, zwłaszcza, że dzieci w badaniu Goldenberg i in. miał wiele stanów zakrzepowo-zatorowych. Przydatna wartość progowa dla D-dimerów w tym nowym zastosowaniu klinicznym również pozostaje do ustalenia.5
Marc Righini, MD
Szpital Uniwersytecki w Genewie, 1211 Genewa, Szwajcaria
marc. [email protected] ch
Grégoire Le Gal, MD
Hôpital de la Cavale Blanche, F-29609 Brest, Francja
Henri Bounameaux, MD
Szpital Uniwersytecki w Genewie, 1211 Genewa, Szwajcaria
5 Referencje1. Goldenberg NA, Knapp-Clevenger R, Manco-Johnson MJ. Podwyższony poziom czynnika VIII i D-dimerów w osoczu jako czynniki predykcyjne słabych wyników zakrzepicy u dzieci. N Engl J Med 2004; 351: 1081-1088
Full Text Web of Science MedlineGoogle Scholar
2. Andrew M, David M, Adams M, i in. Żylne powikłania zakrzepowo-zatorowe (VTE) u dzieci: pierwsze analizy kanadyjskiego rejestru VTE. Blood 1994; 83: 1251-1257
Web of Science MedlineGoogle Scholar
3. Berube C, Mitchell L, Silverman E, i in. Związek między przeciwciałami antyfosfolipidowymi a zdarzeniami zakrzepowo-zatorowymi u pacjentów pediatrycznych z toczniem rumieniowatym układowym: badanie przekrojowe. Pediatr Res 1998; 44: 351-356
Crossref Web of Science MedlineGoogle Scholar
4. Schmidt B, Andrew M. Zakrzepica noworodkowa: raport przyszłego rejestru kanadyjskiego i międzynarodowego. Pediatrics 1995; 96: 939-943
Web of Science MedlineGoogle Scholar
5. Le Gal G, Bounameaux H. Testowanie D-Dimer w przewidywaniu ryzyka nawrotu w żylnej chorobie zakrzepowo-zatorowej: szukanie użytecznego progu: odparcie. J Thromb Haemost 2004; 2: 1670-1672
Crossref Web of Science MedlineGoogle Scholar
Odpowiedź
Autorzy odpowiadają: Zgadzamy się, że większość przypadków żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej u dzieci wiąże się z czynnikiem ryzyka zakrzepowego, ale większość tych czynników ryzyka jest przejściowa. Ani aktywność czynnika VIII, ani poziom D-dimerów nie były podwyższone u około połowy naszej kohorty podczas początkowej obserwacji (w ciągu trzech do sześciu miesięcy). Ponadto, po korekcie o obecność lub brak przewlekłego stanu zapalnego (obecna tylko u 10 procent dzieci w naszej kohorcie), podwyższony poziom czynnika VIII, D-dimeru lub obu tych czynników pozostawał niezależnie przewidujący słabe wyniki zakrzepicy.
Nasze wyniki u dzieci są zgodne z wynikami innych badań przeprowadzonych u osób dorosłych1-3. Stosując dodatni współczynnik wiarygodności 6,1 z naszego badania i wykorzystując skumulowaną częstość występowania złego wyniku wynoszącego 51 procent jako szacunek prawdopodobieństwa wstępnego, dziecko u których nowo rozpoznana zakrzepica, która ma poziom czynnika VIII powyżej 150 IU na decylitr i poziom D-dimeru powyżej 500 ng na mililitr, miałoby prawdopodobieństwo po teście słabego wyniku wynoszącego 86 procent.
Neil A Goldenberg, MD
Marilyn J. Manco-Johnson, MD
Mountain States Regionalne Centrum Hemofilia i Zakrzepica, Aurora, CO 80045-0507
neil. [email protected] edu
4 Referencje1. Kyrle PA, Minar E, Hirschl M, i in. Wysokie stężenie czynnika VIII w osoczu i ryzyko nawrotowej żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej. N Engl J Med 2000; 343: 457-462
Full Text Web of Science MedlineGoogle Scholar
2. Palareti G, Legnani C, Cosmi B, Guazzaloca G, Pancani C, Coccheri S. Ryzyko nawrotu żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej: zatrzymano wysoką wartość predykcyjną D-dimeru po doustnym leczeniu przeciwzakrzepowym. Thromb Haemost 2002; 87: 7-12
Web of Science MedlineGoogle Scholar
3. Eichinger S, Minar E, Białończyk C, i in. Poziomy D-dimerów i ryzyko nawrotowej żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej. JAMA 2003; 290: 1071-1074
Crossref Web of Science MedlineGoogle Scholar
4. Diagnoza i badanie przesiewowe. W: Sackett DL, Straus SE, Richardson WS, Rosenberg W, Haynes RB. Medycyna oparta na faktach: jak ćwiczyć i uczyć EBM. 2nd ed. Edynburg: Churchill Livingstone, 2000: 67-93.
Google Scholar
Powołanie się na artykuł (1)
[podobne: endokrynolog czym się zajmuje, egfr norma, cri du chat ]
[przypisy: elektromiografia, endokrynolog czym się zajmuje, endoproteza stawu biodrowego cena ]