Strategia zapewnienia jakości w Medicare ad 9

MPAQ ma na celu zebranie informacji o praktyce klinicznej, które można wykorzystać do pełniejszego rozwinięcia tego obrazu, ale potrzebne będą wysiłki wykraczające poza Medicare i osoby starsze. Rosnący entuzjazm dla modeli ciągłej poprawy jakości powinien być szczególnie interesujący i atrakcyjny dla społeczności praktyków. Nacisk kładziony na samokontrolę i autokorektę jest zgodny z tradycyjnymi poglądami na temat wyuczonych zawodów, a ich koncentracja na systemach opieki złożonych z wielu małych procesów odzwierciedla codzienną aktywność lekarza, a nie wyniki pacjenta, które mogą być odległe czas i miejsce. Niemniej informacje o udanych aplikacjach są skąpe; podejścia te nie zostały jeszcze pokazane, aby odpowiednio poradzić sobie z problemami z nadużywaniem usług, niedostatecznym wykorzystaniem usług lub słabymi umiejętnościami technicznymi lub interpersonalnymi. Co więcej, programy ciągłego doskonalenia są trudne i czasochłonne do wdrożenia. Są one bardzo zorientowane na złożone organizacje, takie jak szpitale i grupy płacące z góry, i nie nadają się do zapewnienia jakości w biurze przeciętnego prywatnego lekarza.
Jaka jest właściwa rola wyników w mierzeniu i poprawie jakości opieki. Małe badania empiryczne, nie mówiąc już o praktycznym doświadczeniu, dają pewność, że wyniki leczenia pacjentów mogą być podstawową podstawą zapewnienia jakości lub ciągłego doskonalenia. Jednak zarządzanie wynikami i rezultatami stały się hasłami lat 80., 23, 24 i prawdopodobnie pozostaną dominującym refrenem w latach 90. XX wieku. Krótko mówiąc, wyniki nie są całkowicie udowodnionym podejściem do oceny i zapewnienia jakości, ale ponieważ definicja jakości przedstawiona przez komisję jest jasna, nie można i nie wolno jej lekceważyć. Zgadzamy się z wysiłkami komisji zmierzającymi do opanowania nieokiełznanego entuzjazmu dla wyników z praktycznym uznaniem, że dla wielu aspektów monitorowania i poprawy opieki zdrowotnej proces opieki jest kluczowy.
Bez względu na wagę procesów lub wyników w zapewnianiu jakości, ważne będzie zrozumienie i uznanie, że pacjenci różnią się preferencjami odnośnie do rodzaju opieki zdrowotnej i wyników, których mogą rozsądnie oczekiwać od tej opieki. Przełomowe dzieło Wennberga i jego współpracowników porównujące operację z czujnym wyczekiwaniem u mężczyzn z łagodnym przerostem prostaty25, 26 jest tylko wstępnym rozdziałem i pozostaje wiele pytań: w jaki sposób lekarze powinni uzyskiwać preferencje pacjentów i brać je pod uwagę przy podejmowaniu decyzji dotyczących opieki zdrowotnej. Kiedy wartości i preferencje poszczególnych pacjentów kolidują z szerszymi wartościami społecznymi i preferencjami, które mają pierwszeństwo i jaka jest rola lekarza w tym zakresie. Lekarze stoją przed trudnymi wyborami w równoważeniu tradycyjnych zobowiązań wynikających z dobroczynności (obowiązek czynienia dobra) i braku ułomności (obowiązek nie wyrządzania szkody) z późniejszymi prawami pacjenta w zakresie autonomii (obowiązek poszanowania praw pacjentów do samodzielnego samopoczucia; determinacja) i obawy o równość i sprawiedliwość dystrybutywną (łączny obowiązek niedyskryminowania ludzi i grup na podstawie nieistotnych cech oraz sprawiedliwego podziału zasobów, nie zbrodniczo lub arbitralnie)
[więcej w: dda objawy, fibromialgia objawy, eeg badanie ]