Selektywny transfer z jednego zarodka a transfer z podwójnym zarodkiem w zapłodnieniu in vitro

Ryzyko przedwczesnego porodu i śmierci okołoporodowej wzrasta po zapłodnieniu in vitro. Ryzyko to wynika głównie z wysokiej częstości porodów mnogich, która dotyczy liczby przeniesionych zarodków. Metody
Przeprowadziliśmy randomizowane, wieloośrodkowe badanie w celu oceny równoważności dwóch podejść do zapłodnienia in vitro w odniesieniu do wskaźników ciąży, które skutkują co najmniej jednym żywym urodzeniem i porównaniem związanych z tym wskaźników ciąży mnogiej. Kobiety w wieku poniżej 36 lat, które miały co najmniej dwa zarodki o dobrej jakości losowo przydzielono do przeniesienia pojedynczego świeżego zarodka i, jeśli nie było żywych narodzin, późniejszego przeniesienia pojedynczego zamrożonego i rozmrożonego zarodka, lub poddać się jednemu transferowi dwóch świeżych zarodków. Równoważność została zdefiniowana jako różnica nie większa niż 10 punktów procentowych w częstości ciąży, w wyniku co najmniej jednego żywego porodu.
Wyniki
Ciąża skutkująca przynajmniej jednym żywym urodzeniem wystąpiła u 142 z 331 kobiet (42,9 procent) w grupie z podwójnym zarodkiem w porównaniu z 128 z 330 kobiet (38,8 procent) w grupie z pojedynczym zarodkiem przeniesienia (różnica, 4,1 procent punktów, 95-procentowy przedział ufności, -3,4 do 11,6 punktów procentowych); częstości porodów mnogich wynosiły odpowiednio 33,1% i 0,8% (p <0,001). Wyniki te nie wykazują równoważności obu podejść w stawkach żywych urodzeń, ale wskazują, że jakiekolwiek zmniejszenie wskaźnika żywych urodzeń przy przenoszeniu pojedynczych zarodków prawdopodobnie nie przekroczy 11,6 punktów procentowych.
Wnioski
U kobiet w wieku poniżej 36 lat przenoszenie jednego świeżego zarodka, a następnie, w razie potrzeby, jednego zamrożonego i rozmrożonego zarodka, dramatycznie zmniejsza częstość porodów mnogich, osiągając współczynnik żywych urodzeń, który nie jest znacznie niższy niż wskaźnik osiągalny z podwójnym przeniesieniem zarodka.
Wprowadzenie
Wraz z szybkim rozwojem technik zapłodnienia in vitro, co skutkuje wyższymi wskaźnikami implantacji, wyraźny wzrost częstości porodów mnogich stał się oczywisty. W kilku badaniach odnotowano mniej korzystne wyniki w położnictwie po zapłodnieniu in vitro niż po spontanicznym poczęciu, 1-7, w tym większe ryzyko wcześniactwa, niska lub bardzo niska masa urodzeniowa i śmierć okołoporodowa. Zwiększone ryzyko wcześniactwa jest przede wszystkim spowodowane znacznie zwiększoną liczbą porodów mnogich. Jednak nawet w przypadku singletonów urodzonych po zapłodnieniu in vitro stwierdzono, że objawy niepożądane występują częściej niż u dzieci urodzonych po spontanicznym poczęciu.1-7 Obserwowano także zwiększone ryzyko następstw neurologicznych, szczególnie u wcześniaków, ale także w okresie niemowlęta poczęte dzięki zapłodnieniu in vitro.8 Zwiększone ryzyko wad rozwojowych odnotowano u dzieci urodzonych po zapłodnieniu in vitro, szczególnie w przypadkach wielokrotnej ciąży.
Najważniejszym czynnikiem wpływającym na liczbę porodów mnogich jest liczba przeniesionych zarodków. W Szwecji w 1993 r. Nastąpiło dobrowolne zmniejszenie liczby zarodków rutynowo przenoszonych z trzech do dwóch. Doprowadziło to do wirtualnej eliminacji koncepcji tripletów przez zapłodnienie in vitro, podczas gdy wskaźnik ciąż i wskaźnik urodzeń żywych pozostały zasadniczo niezmienione odpowiednio na poziomie 35 procent i około 25 procent na transfer.
[patrz też: dyskopatia objawy, endokrynolog czym się zajmuje, depresja maniakalna ]
[podobne: elektromiografia, endokrynolog czym się zajmuje, endoproteza stawu biodrowego cena ]