Selektywny transfer z jednego zarodka a transfer z podwójnym zarodkiem w zapłodnieniu in vitro ad 6

Odsetek cykli odpowiednich do przeniesienia pojedynczego zarodka oraz wyniki dotyczące odsetka urodzeń żywych i ciąży mnogiej są zgodne z wynikami poprzedniego badania retrospektywnego.13 Badania dotyczące planowego transferu pojedynczych zarodków, które przeprowadzono w Belgii i Finlandii, wykazały zadowalające wyniki w grupie pacjentów poddawanych transferom pojedynczych zarodków, z częstością ciąż klinicznych wynoszącą od 30 do 40 procent na transfer.14,15,19-24 Dane porównujące transfer pojedynczych zarodków i transfer podwójnych zarodków są ograniczone. W randomizowanym badaniu porównującym dwa rodzaje cykli świeżego embriotransfuzji wśród 53 kobiet w Belgii, 14 odsetek trwającej ciąży był znacznie wyższy w grupie z podwójnym zarodkiem, niż w grupie z pojedynczym zarodkiem (74,0 procent vs. 38,5 procent). W podobnym badaniu przeprowadzonym w Finlandii15, w którym uczestniczyło 144 pacjentów, wskaźnik ciąż u pacjentek wynosił 32,4% w grupie poddanej transferowi pojedynczych zarodków i 47,1% w grupie poddanej podwójnemu transferowi zarodków. W przeciwieństwie do tego, niniejsze badanie obejmowało możliwość otrzymywania dwóch pojedynczych transferów zarodka, ale tylko jeden na raz – jeśli transfer świeżego zarodka nie spowodował żywego porodu, jeden cykl obejmujący przeniesienie zamrożonego i rozmrożonego zarodek został wykonany. W przeciwieństwie do raportu z Finlandii, 15 naszych badań wykazało znacznie mniejszą liczbę ciąż, co skutkuje co najmniej jednym żywym urodzeniem po jednorazowym transferze świeżego zarodka niż z przeniesieniem dwóch świeżych zarodków naraz. W niniejszym raporcie podkreślono znaczenie wykonywania dodatkowych cykli z zarodkami zamrożonymi i rozmrożonymi.
Powszechnie wiadomo, że ryzyko niekorzystnego wyniku po zapłodnieniu in vitro można przypisać w dużej mierze znacznie zwiększonemu wskaźnikowi porodu mnogiego.1-5,7. Częstość ciąży mnogiej po zapłodnieniu in vitro w Europie i Stanach 26,4 procent i 35,4 procent, odpowiednio 25,26, podkreślając wagę problemu. Jednakże wyższe ryzyko porodu przedwczesnego i niskiej masy urodzeniowej zaobserwowano również u osobników poczętych w wyniku zapłodnienia in vitro i przynajmniej częściowo przypisano cechy rodzicielskie związane z niepłodnością, takie jak wysoki wiek matek i brak rodzicielstwa; te, oczywiście, nie byłyby uzależnione od stosowania transferu pojedynczego zarodka.1-7 Niemniej jednak znaczne zmniejszenie liczby porodów mnogich po zapłodnieniu in vitro drastycznie zmniejszyłoby ryzyko związane z wcześniactwem i niską masą urodzeniową dzieci urodzonych po urodzeniu. Zapłodnienie in vitro.
Możliwym czynnikiem zniechęcającym do stosowania transferów pojedynczych zarodków jest obawa, że szanse na ciążę zostaną zmniejszone. Obawy te zostały zauważone wśród przyczyn braku udziału w naszym badaniu w pierwszym roku. Podobne postawy odnotowano w innych krajach w późnych latach 90. 27. Jednak w Szwecji połączono relacje w mediach z nowymi przepisami, które stanowiły, że jednorazowy transfer zarodka powinien być rutynową procedurą i że dwa zarodki mogą być przekazywane tylko w wybranych przypadkach. , doprowadziło do ogólnej realizacji transferu pojedynczych zarodków i zmiany nastawienia wśród pacjentów.
Dopuszczalność transferu pojedynczego zarodka zarówno dla pacjentów, jak i klinicystów będzie częściowo związana z kosztem zapłodnienia in vitro
[patrz też: dna moczanowa przyczyny, dysfonia, elektromiografia ]
[więcej w: dysfonia, dyskopatia objawy, dysplazja włóknista ]