Randomizowane porównanie tętnic wieńcowych promieniowej i żyły odpiszczelowej żyły

W ostatnim dziesięcioleciu tętnica promieniowa była często stosowana do operacji pomostowania tętnic wieńcowych, pomimo obawy o możliwość skurczu przeszczepu. Duszność przeszczepu jest kluczowym predyktorem długoterminowego przeżycia. W związku z tym próbowaliśmy ustalić względny stopień drożności tętnic promieniowo-tętniczych i żyły odpiszczelowej w randomizowanym badaniu, w którym kontrolowaliśmy odchylenie w doborze pacjentów i naczyń. Metody
Do badania zakwalifikowano 561 pacjentów w 13 ośrodkach. Lewa wewnętrzna tętnica piersiowa została użyta do ominięcia krążenia przedniego. Przeszczep promieniowy-tętnicy losowo przydzielono do ominięcia głównego naczynia na niższym (prawym wieńcowym) terytorium lub bocznym (obwodowym) terytorium, z przeszczepem żyły odpiszczelowej stosowanym na przeciwległym terytorium (kontrola). Pierwszorzędowym punktem końcowym była okluzja przeszczepu, określona przez angiografię od 8 do 12 miesięcy po operacji.
Wyniki
Angiografię przeprowadzono na jednym roku u 440 pacjentów: 8,2 procent przeszczepów z tętnic promieniowych i 13,6 procent przeszczepów żyły odpiszczelowej całkowicie zamknięto (P = 0,009). Zwężenie zwężenia przeszczepu (angiograficzny znak sznurka ) występowało w 7,0 procentach przeszczepów tętnic promieniowych i tylko 0,9 procent przeszczepów żyły odpiszczelowej (P = 0,001). Brak ciężkiego zwężenia natywnego naczynia wiązał się ze zwiększonym ryzykiem okluzji przeszczepu tętnicy promieniowej i zwężenia dyfuzyjnego przeszczepu. Zbieranie tętnicy promieniowej było dobrze tolerowane.
Wnioski
Przeszczepy promieniowo-tętnicze są związane z mniejszą częstością okluzji przeszczepu po roku niż przeszczepy żyły odpiszczelowej. Ponieważ drożność przeszczepów promieniowo-tętniczych zależy od stopnia zwężenia natywnego naczynia, takie przeszczepy powinny być preferencyjnie stosowane w docelowych naczyniach ze zmianami o wysokim stopniu złośliwości.
Wprowadzenie
Wewnętrzna tętnica piersiowa zapewnia lepszą drożność w perspektywie długoterminowej niż żyła odpiszczelowa jako kanał obejścia wieńcowego, co zachęca chirurgów serca do badania innych przewodów tętniczych. Tętnica promieniowa została po raz pierwszy zastosowana przez Carpentier w 1971 r. Ze względu na szereg potencjalnych zalet, w tym łatwość zbioru, niską skłonność do zakażenia rany, większą średnicę niż inne przeszczepy tętnic oraz grubą, muskularną ścianę, która ułatwia budowę zespolenia. Jednak wczesne doświadczenia sugerowały, że przeszczepy promieniowo-tętnic mają skłonność do skurczu i funkcjonalnej okluzji, a ich stosowanie zostało porzucone na wiele lat. [2] Pojawienie się terapii lekowej, aby zapobiec skurczowi przeszczepu i zastosowanie nowszych technik żniwnych, ożywiło zainteresowanie tętnica promieniowa jako dodatkowy przewód tętniczy 4, chociaż badanie obserwacyjne postawiło pytania dotyczące jej długoterminowej drożności.5
Aby ocenić potencjalną rolę tętnicy promieniowej jako przewodu obejściowego, przeprowadziliśmy randomizowane badanie w celu ustalenia, czy stopień drożności przeszczepów tętnic promieniowych w wieku 8 do 12 miesięcy przekracza wartość przeszczepów żyły odpiszczelowej. Zastosowaliśmy projekt badania, który kontrolował odchylenia w wyborze pacjentów i naczyń.
Metody
Projekt badania
Projekt badania został szczegółowo opisany w innym miejscu.6 W skrócie, każdy pacjent otrzymał zarówno przeszczep radialno-tętniczy, jak i przeszczep żyły odpiszczelowej, ale losowo przydzielono je do dwóch różnych obszarów wieńcowych.
[podobne: czerniak guzkowy, etylowanilina, dysfonia ]
[więcej w: dystrofia mięśniowa duchenne a, eeg badanie, egfr norma ]