Pośrednicząca w uzupełnieniu demielinizacja u pacjentów z gammapatią monoklonalną IgM i polineuropatią

Przeciwciała MONOCLONAL skierowane przeciwko antygenom mielinowym są często wykrywane u pacjentów z polineuropatią związaną z gammapatią monoklonalną IgM.1, 2 Niektórzy pacjenci z demielinującą neuropatią i gammapatią monoklonalną IgM mają białko monoklonalne (M), które reaguje z epitopem węglowodanowym eksprymowanym przez glikoproteinę związaną z mieliną. .2 3 4 5 6 7 8 9 Obraz kliniczny dysfunkcji nerwów obwodowych obejmuje mieszaną polineuropatię czuciowo-ruchową z dystalnym osłabieniem, drżeniem, ataksją i utratą propriocepcji.10 11 12 Patologiczne zmiany w nerwach obwodowych obejmują trwającą segmentową demielinizację i remielinizacja, utrata dużych włókien, obrzęk wewnątrzczaszkowy i mikroangiopatia; niektóre włókna wykazują oddzielenie lub podział lameli mielinowych.13 14 15 16 Demielinizacja prawdopodobnie będzie zależna od przeciwciał, ponieważ bezpośrednie badanie immunohistochemiczne próbek pobranych z biopsji obwodowej wykazuje odkładanie się białka M na osłonkach mielinowych.17, 18 Jednak mechanizmy patogenetyczne, w których białka antymeliny M indukują uszkodzenie nerwów, wciąż nie są jasne. Ostatnie obserwacje dostarczyły dowodów na to, że fragmenty klasycznego szlaku dopełniacza są zdeponowane w tym samym miejscu, co IgM.19. Ponadto w krążeniu pacjenta z polineuropatią i monoklonalną gammopatią IgM zidentyfikowano niehipo-liczny kompleks z końcem dopełniacza.20 Badania laboratoryjne wykazują że pasywne przenoszenie białka M na podatne zwierzęta indukuje zmiany mielinolityczne tylko w obecności dopełniacza.
Niemniej jednak nie ustalono jeszcze stopnia zaangażowania dopełniacza i udziału kompleksu z końcowymi komplementami w uszkodzeniu nerwów cytolitycznych. Aby przetestować hipotezę, że uszkodzenie mieliny może być mediowane przez kompleks końcowy-dopełniacz, wykorzystaliśmy bezpośrednie i pośrednie metody immunofluorescencji i immunoperoksydazy do zbadania próbek biopsji obwodowo-nerwowych od pacjentów z gammapatią monoklonalną IgM i polineuropatią na obecność składników dopełniacza i końcówki dopełniacza. złożony. Nasze badanie dostarcza dowodów na humoralną demielinizację za pośrednictwem tego układu.
Metody
Pacjenci
Tabela 1. Tabela 1. Charakterystyka kliniczna i elektrofizjologiczna siedmiu badanych pacjentów * Przebadano siedmiu pacjentów z polineuropatią i monoklonalną gammapatią IgM. Ich cechy kliniczne i elektrofizjologiczne zestawiono w Tabeli 1. Ocena laboratoryjna obejmowała elektroforezę białka w surowicy, immunoelektroforezę i oznaczanie ilościowe immunoglobulin; układowe lub złośliwe zaburzenia zostały wykluczone przez całkowitą liczbę komórek, badania szpiku kostnego i badanie szkieletowe.
Ponadto wykonano biopsje u siedmiu pacjentów z dziedziczną neuropatią czuciowo-ruchową typu I, siedmioosobową z polineuropatią cukrzycową i siedmioma normalnymi pacjentami. Wszyscy pacjenci wyrazili świadomą zgodę.
Biopsja
Wykonano biopsję całych nerwów surowych w kostce. Odcinek nerwu utrwalono przez dwie godziny w temperaturze 4 ° C w 2,5% buforowanym fosforanami aldehydem glutarowym (pH 7,4), pocięto małymi blokami, utrwalono w 1% buforze fosforanowym tetratlenku osmu na dwie godziny, a następnie odwodniono w gradiencie acetonu.
[podobne: dda objawy, fibraty, enzymy trzustkowe ]