Leczenie ambulatoryjne migotania przedsionków za pierwszym razem z zastosowaniem metody „Pill-in-the-Pocket” czesc 4

Wreszcie, pacjentom zalecono, aby nie przyjmowali więcej niż jednej dawki doustnej w ciągu 24 godzin. Po wypisaniu pacjenci byli widziani w ambulatorium co cztery miesiące. Analiza statystyczna
Wszyscy badacze mieli pełny dostęp do danych i przeprowadzili analizę danych. Dane wyrażono jako średnie . SD. Zmienne ciągłe zostały porównane przy użyciu testu t Studenta dla niezależnych próbek. Dwu-ogonowy test chi-kwadrat wykorzystano do określenia istotności statystycznej asocjacji w tabelach po drugiej . Skuteczność doustnego leku podano w postaci przybliżonej. Jednakże, ponieważ obliczenie skuteczności leku może być obciążone, jeśli poszczególni pacjenci mają wiele leczonych epizodów, skorygowaną ocenę skuteczności uzyskano, stosując uogólnione równanie szacunkowe z wymienną strukturą korelacji.24 Ta metoda kontroluje wiele odpowiedzi od jednego pacjenta, przyjmując wspólna korelacja między dowolnymi dwiema reakcjami. Wartość AP mniejsza niż 0,05 w dwustronnym teście została uznana za wskazującą na istotność statystyczną.
Wyniki
Leczenie w szpitalu
Rycina 1. Rycina 1. Rejestracja i leczone i nieleczone epizody migotania przedsionków. Wśród 569 leczonych epizodów 26, które wymagały interwencji w izbie przyjęć (ER), obejmowało 7, w których epizod został przerwany w mniej niż sześć godzin, ale pacjent szukał pomocy w przypadku lęku.
W sumie 268 kolejnych pacjentów z migotaniem przedsionków o niedawnym początku otrzymało wewnętrzną doustną dawkę flekainidu (średnia dawka, 263 . 54 mg) lub propafenon (średnia dawka, 555 . 81 mg). Spośród tych pacjentów 138 leczono na oddziale ratunkowym, a 130 na oddziale kardiologii. Spośród 268 leczonych pacjentów 58 nie było leczonych poza szpitalem z następujących powodów (ryc. 1): kryteria wykluczenia zostały wykryte podczas zapisu echokardiograficznego w 3 (1 procent), lek nie był skuteczny w przywracaniu rytmu zatokowego w ciągu sześciu godzin w 41 (15%), a efekty uboczne wywołane lekiem u 14 (5%), w tym przejściowe niedociśnienie (4), przemijające trzepotanie przedsionków (7) i nieznaczna objawowa bradykardia (3). Spośród siedmiu pacjentów, u których wystąpiło przemijające trzepotanie przedsionków po podaniu leku, jeden miał współczynnik przewodzenia przedsionkowo-komorowego równy 1: 1, a sześć miało współczynnik przewodzenia przedsionkowo-komorowego równy 2: lub więcej. Średnia częstość akcji serca wynosiła więcej niż 150 uderzeń na minutę u jednego pacjenta (230 uderzeń na minutę); u żadnego z pacjentów nie doszło do omdlenia, niedowagi lub niedociśnienia lub konieczności kardiowersji elektrycznej. Pozostałych 210 pacjentów wypisano i podano flekainid (74) lub propafenon (136) do leczenia nawracających migotania przedsionków metodą pill-in-the-the-pocket . U tych pacjentów średni czas trwania migotania przedsionków przed leczeniem szpitalnym wynosił 280 . 368 minut (mediana, 120), a średni czas przejścia do rytmu zatokowego wynosił 135 . 79 minut (mediana, 120).
W Como i Taranto, gdzie wszyscy pacjenci z migotaniem przedsionków od niedawna, którzy przyszli na pogotowie, byli monitorowani w okresie rekrutacji, całkowita liczba pacjentów wynosiła 541, a liczba pacjentów, którzy byli kandydatami na leczenie pozaszpitalne 65 (12 procent).
Charakterystyka kliniczna
Tabela 1
[przypisy: długotrwały kaszel, fasolka po bretońsku kalorie, egfr norma ]
[patrz też: dda objawy, depresja maniakalna, olx orzysz ]