Dobrowolne przerwanie ciąży z Mifepristonem (RU 486) i analogiem prostaglandyny – wielkoskalowe francuskie doświadczenie

MIFEPRISTONE (RU 486) to 19-norsteroid, który wykazuje aktywność antyprogesteronową ze względu na jego zdolność do hamowania wiązania progesteronu w sposób konkurencyjny na poziomie receptora.1 Był on po raz pierwszy stosowany do przerwania ciąży u ludzi w 1982 r.2 Od tego czasu kilka badań klinicznych wykazało, że po podaniu mifepristonu następuje przerwanie wczesnej ciąży, gdy lek podaje się w dawce 600 mg. Maksymalną skuteczność osiąga się, gdy małą dawkę pochodnej prostaglandyn podaje się 36 do 48 godzin później.3 4 5 6 7 8 9 10 We Francji mifepriston może być obecnie stosowany jako medyczna alternatywa dla zabiegów chirurgicznych w celu dobrowolnego przerwania ciąży podczas pierwsze 49 dni braku miesiączki, pod warunkiem, że po nim następuje podanie analogu prostaglandyny. Badanie to zostało zaprojektowane w celu oceny skuteczności i bezpieczeństwa mifepristonu podawanego w połączeniu z analogiem prostaglandyn u dużej liczby kobiet. Chociaż nie było to jego głównym celem, badanie to pozwoliło również na retrospektywne porównanie wpływu dwóch preparatów analogów prostaglandyn, jednego podawanego w różnych dawkach.
Metody
Przedmioty
We Francji ciąża kończy się tylko w legalnie autoryzowanych ośrodkach. Wszyscy lekarze związani z którymkolwiek z tych ośrodków mogliby wziąć udział w badaniu, jeśli zgodziliby się przestrzegać protokołu Roussel-UCLAF i wypełnić formularz zapisu przypadku, dostarczając informacji o skuteczności i skutkach ubocznych stosowanego mifepristonu i analogu prostaglandyny.
Badanymi były kobiety, które poprosiły o przerwanie wczesnej ciąży, a wszyscy wyrazili pisemną, świadomą zgodę na udział w tym badaniu. Francuskie prawo zezwala na dobrowolne przerwanie ciąży, dopóki brak miesiączki trwa 84 dni. Ustawa określa również, że kobieta musi pozwolić na jeden tydzień na refleksję, między momentem jej początkowej decyzji a przerwaniem ciąży, a lekarz musi wypełnić specjalny formularz do analizy statystycznej.
Kobiety były włączone w to badanie, jeśli czas trwania ich ciąży był krótszy lub równy 49 dni (czas trwania braku miesiączki), liczony od pierwszego dnia ostatniej miesiączki. W przypadku wątpliwości czas trwania ciąży ustalono na podstawie badania ultrasonograficznego. Kobiety zostały wykluczone, jeśli podejrzewano ciążę pozamaciczną lub wystąpiło przeciwwskazanie do stosowania mifepristonu (niewydolność kory nadnerczy, długotrwałe podawanie glukokortykoidów lub zaburzeń krzepnięcia) lub prostaglandyn (astma lub ciężkie nadciśnienie).
Protokół
Protokół badania przestrzegał zasad dotyczących podawania mifepristonu zatwierdzonego przez francuskie władze sanitarne. Mifepriston podawano doustnie w pojedynczej dawce 600 mg (trzy tabletki 200 mg) w 1. dniu. W 3 dniu (36 do 48 godzin później) kobieta wróciła do kliniki, gdzie analog prostaglandyny podano jako czopek dopochwowy (1 mg) gemeprostu (ester metylowy 16, 16-dimetylo-trans-.2-PGE1, Cervag.me [Roger Bellon Laboratories, Neuilly-sur-Seine, Francja]) lub iniekcji domięśniowej (0,25, 0,375 lub 0,5 mg) sulproston (16-fenoksytetranor-.-PGE2 metylosulfonyloamid, Nalador [Schering Laboratories, Lys-lez-Lannoy, Francja]), chyba że konopie zostały wydalone przed tym dniem
[patrz też: dystrofia mięśniowa duchenne a, długotrwały kaszel, elektromiografia ]