Dobrowolne przerwanie ciąży z Mifepristonem (RU 486) i analogiem prostaglandyny – wielkoskalowe francuskie doświadczenie cd

Ciąża nie została przerwana u 1,0% kobiet; zostało ono wówczas zakończone wszystkimi metodami chirurgicznymi. Aspirację lub dylatację próżniową i łyżeczkowanie przeprowadzono u 0,9% kobiet z powodu nadmiernego krwawienia z macicy. Czterech przeszło procedurę przed 3 dniem, a zatem nie otrzymało analogu prostaglandyny. Jeden z nich otrzymał transfuzję krwi. U pozostałych 2,1% kobiet, u których przerwano ciążę, wykonano aspirację próżniową po wizycie kontrolnej, ponieważ produkty zapłodnienia zostały zachowane. Tabela 4. Tabela 4. Czas na wydalenie, zgodnie z rodzajem i dawką analogu prostaglandyn. Wśród zakończonych ciąż zakończonych sukcesem wyrzucenie wystąpiło u 86 procent kobiet w ciągu 24 godzin po podaniu analogu prostaglandyny. Jak pokazano w tabeli 4, średni czas do wydalenia był znacznie krótszy, gdy podano dawkę 0,5 mg sulprostonu niż gdy podawano dawkę 0,25 mg tego leku lub dawkę gemeprostu. W związku z tym odsetek kobiet, u których nastąpiła ekspulsja w ciągu czterech godzin po podaniu analogu prostaglandyny był istotnie wyższy w grupie otrzymującej 0,5 mg sulprostonu.
Tabela 5. Tabela 5. Czas krwawienia, w zależności od typu i dawki analogu prostaglandyny. Prawie wszystkie kobiety (99,7%) miały krwawienie z macicy po otrzymaniu mifepristonu i analogu prostaglandyny, niezależnie od wyniku leczenia. Średni czas krwawienia wynosił 8,9 dni (zakres od do 35), a mediana wynosiła 8,0 dni. Jak pokazano w Tabeli 5, średni czas krwawienia był znacznie dłuższy u kobiet, które otrzymały wysokie i pośrednie dawki sulprostonu (0,5 mg i 0,375 mg) niż u osób, które otrzymały niską dawkę (0,25 mg) lub gemeprost.
Tabela 6. Tabela 6. Występowanie i natężenie bólu podczas czterogodzinnego okresu po podaniu analogu prostaglandyny. Większość kobiet poinformowała, że odczuwały bóle brzucha w ciągu pierwszych czterech godzin po otrzymaniu analogu prostaglandyny (tabela 6). Odsetek kobiet, które wymagały zastosowania leków przeciwbólowych, był wyższy w grupach, którym podawano wysokie i średnie dawki sulprostonu. Odsetek, w którym ból był oznaczany jako więcej niż 50 mm w skali wizualno-analogowej był również znacznie wyższy w tych dwóch grupach niż w grupach z niską dawką lub gemeprostem. Ponadto, w grupie, która otrzymała 0,5 mg sulprostonu, większość (76 procent) otrzymywała premedykację, w przeciwieństwie do pacjentów z innych grup. Ogółem procent wszystkich kobiet wymagał znieczulenia opiatami.
Tabela 7. Tabela 7. Skutki uboczne w czasie wizyty kontrolnej. W ciągu czterech godzin po podaniu analogu prostaglandyny mdłości, wymioty i biegunka wystąpiły odpowiednio u 33,8%, 15,3% i 7,5% kobiet. Te działania niepożądane były zwykle łagodne i nie wymagały żadnego leczenia. Działania niepożądane zgłaszane podczas wizyty kontrolnej wymieniono w Tabeli 7. Najczęstsze były nudności i wymioty, zawroty głowy, osłabienie i bóle brzucha. Gorączkę zgłosiło 0,3 procent kobiet, wśród których jedna miała zapalenie błony śluzowej macicy, a inna miała zapalenie jajowodów.
Dyskusja
W tym dużym badaniu wzięły udział 73 ośrodki, około 1/10 ośrodków we Francji, które są prawnie upoważnione do wykonywania dobrowolnych przerw w ciąży
[przypisy: elektromiografia, dysfonia, eeg badanie ]