Choroby przenoszone drogą płciową u ofiar gwałtu

Nabycie choroby przenoszonej drogą płciową w wyniku napaści seksualnej może mieć poważne konsekwencje fizyczne i emocjonalne. We wcześniejszych badaniach częstość występowania rzeżączki u ofiar gwałtu wynosiła od 2,5 do 13,3 procent, a częstość występowania kiły wahała się od zera do 1,0 procent.1 2 3 4 5 6 7 8 Tylko jedno badanie dotyczyło częstotliwości występowania zapalenia pochwy i bakterii bez bakterii. choroby przenoszone. W tym badaniu przerwy między zgłoszonymi napadami i kolejnymi badaniami wahały się od 10 dni do jednego roku; stosunek zakażeń zidentyfikowanych do napaści był zatem niepewny.7 Żadne opublikowane badania nie zbadały występowania infekcji podczas wizyt kontrolnych, próbując odróżnić istniejącą infekcję od infekcji uzyskanej w czasie gwałtu. W niniejszej pracy przedstawiamy wyniki prospektywnego badania dotyczącego chorób przenoszonych drogą płciową pochwy i szyjki macicy u dziewcząt i kobiet, ocenianych początkowo w ciągu 72 godzin od napaści na tle seksualnym i ponownie w trakcie obserwacji.
Metody
Pacjenci
Populacja badana składała się z dziewcząt i kobiet po menarstwie i kobiet, które zgłosiły się do Harborview Medical Center w Seattle z powodu niedawnego napaści na tle seksualnym. Pacjenci zostali zapisani, jeśli zgłosili napaść pochwową w ciągu ostatnich 72 godzin przez mężczyznę, który nie był ich stałym partnerem seksualnym. Pacjenci mieli co najmniej 12 lat i wyrazili świadomą zgodę na udział w badaniu. Dorastające ofiary kazirodztwa lub przewlekłego wykorzystywania seksualnego nie zostały włączone do badania.
Zbieranie danych i próbek
Opis napaści został uzyskany przez pracownika socjalnego pogotowia i lekarza prowadzącego badanie. Przeprowadzono ogólne badania fizyczne i miednicze. Kryminalistyczne próbki otrzymano zgodnie ze standardowym protokołem.
Oddzielne próbki uzyskano na wymazach z szyjki macicy w celu izolacji Neisseria gonorrhoeae, Chlamydia trachomatis, wirusa opryszczki pospolitej i cytomegalii za pomocą opublikowanych metod. 10 10 11 Rozmaz Pap został uzyskany do badań cytologicznych i badań w kierunku dowodu zakażenia wirusem brodawczaka ludzkiego. Uważano, że wirus brodawczaka ludzkiego występuje, jeśli w rozmazie Pap pojawiła się koilocytoza
Aby zdiagnozować bakteryjne zapalenie pochwy i rzęsistkowicę, uzyskaliśmy próbki pochwy do oznaczania pH, badanie mokrego roztworu soli fizjologicznej na trichomonady ruchome i komórki nabłonka pochwy pokryte przylegającymi bakteriami (komórki celowe) i badanie pod kątem charakterystycznego zapachu po dodaniu 10 procent wodorotlenku potasu.13,14 Dodatkowo jeden preparat przygotowany z wydzieliny z pochwy został umieszczony w utrwalaczu Pap, aby przetestować Trichomonas vaginalis z użyciem przeciwciał monoklonalnych znakowanych fluoresceiną.
Plamki wydzieliny pochwowej Grama zostały zbadane pod kątem śladów bakteryjnej infekcji pochwy według kryteriów Spiegla i wsp.15 przez badacza, który nie miał wiedzy na temat klinicznych ustaleń dotyczących pacjenta. Tę metodę diagnozowania bakteryjnego zakażenia pochwy wybrano, ponieważ opiera się ona na obiektywnych kryteriach i jest silnie skorelowana z kliniczną diagnozą bakteryjnego zakażenia pochwy. 15 Próbki surowicy uzyskano dla testu szybkiej reaktywności osocza na kiłę i testu immunoabsorpcji enzymatycznej dla przeciwciała przeciwko ludzkiemu wirusowi niedoboru odporności typu (HIV-1)
[hasła pokrewne: fibraty, dna moczanowa przyczyny, elektromiografia ]