Chłoniaki nieziarnicze

W ciągu ostatnich kilku lat dokonano zadziwiającego postępu w zrozumieniu patogenezy i biologii chłoniaków nieziarniczych, a wiele nowych i skutecznych metod leczenia tych nowotworów stało się dostępnych – bardziej niż w przypadku prawie każdej innej postaci raka. Istnieje co najmniej 30 różnych podmiotów, nazywane chłoniakami nieziarniczymi, i obejmują one od leniwego do bardzo agresywnego. Łącznie chłoniaki nieziarnicze są piątym najczęstszym nowotworem w Stanach Zjednoczonych i piątą najczęstszą przyczyną śmierci z powodu raka. Są to jedne z niewielu nowotworów, których częstość wzrasta w Stanach Zjednoczonych, z przyczyn, które nie są dobrze rozumiane.
W kontekście tej szybko rozwijającej się dziedziny pojawia się nowa książka, Chłoniak nieziarniczy. Każdy z jego redaktorów jest światowej sławy liderem w dziedzinie biologii, klasyfikacji i leczenia chłoniaków. Szczególną siłą książki jest wiele rozdziałów napisanych wspólnie przez klinicystów, patologów i badaczy translacyjnych. Tylko z tego powodu książka jest wyjątkowym źródłem dla hematologów i onkologów, onkologów promieniowania, stażystów i studentów.
Bardzo dobrze napisane i wyczerpujące rozdziały pokazują jasny obraz historii i obecnego stanu chłoniaków nieziarniczych. Obejmują epidemiologię, patogenezę i biologię tych zaburzeń, diagnozę, ocenę stopnia zaawansowania, nowe techniki obrazowania, planowanie leczenia, podejście do leczenia i późne efekty terapii. Chociaż nie ma jak dotąd żadnej znanej przyczyny dla większości typów chłoniaków nieziarniczych, sugerowano wzrost liczby czynników zakaźnych, a w przypadkach, w których można zidentyfikować taki czynnik, odpowiednia terapia przeciwbakteryjna rozwiązuje guzy. Ta obserwacja zwiększa wagę eksperymentów przeprowadzanych dziesiątki lat temu, które wykazały, że długotrwała immunostymulacja może prowadzić do chłoniaków (MYK Armstrong, i wsp. Chroniczna choroba Allogeneic: II. Journal of Experimental Medicine 1960; 132: 417-39).
Cechy chłoniaka z dużych limfocytów B. Panel A pokazuje profile ekspresji genów trzech podtypów, panel B histologiczny i panel C oszacowania Kaplan-Meier przeżycia po chemioterapii według podtypu ekspresji genu. Panele A i C pochodzą od Rosenwalda A i in. (N Engl J Med 2002; 346: 1939).
Lekarze leczący chłoniaki są sfrustrowani znaczną zmiennością odpowiedzi guzów, które wydają się dość podobne pod mikroskopem. Profilowanie ekspresji genów wykazało obecnie istotne różnice w obrębie rozlanych chłoniaków nieziarniczych o dużych komórkach B, a ostatnio także grudkowych chłoniaków nieziarniczych, które przewidują wynik (patrz Figura) (A. Rosenwald i wsp. The Use of Molecular ). Profilowanie przewidywania przeżycia po chemioterapii w przypadku chłoniaka z dużych limfocytów B. New England Journal of Medicine 2002; 346: 1937-47). W rzeczywistości sygnatura genetyczna pierwotnego chłoniaka nieziarniczego z komórek śródpiersia B jest ściślej powiązana z chorobą, która przypomina klinicznie chłoniaka Hodgkina, niż z innymi rozlanymi chłoniakami z dużych komórek B.
Niedawne usprawnienia leczenia zostały ułatwione dzięki nowemu, powszechnie akceptowanemu systemowi klasyfikacji chłoniaków, systematycznej ocenie klinicznie istotnych czynników prognostycznych i bardziej czułym metodom oceny reakcji na leczenie.
[hasła pokrewne: egfr norma, dda objawy, dysfonia ]
[patrz też: dysfonia, dyskopatia objawy, dysplazja włóknista ]