Chłoniaki nieziarnicze ad

Formuła robocza zaklasyfikowała chłoniaki nieziarnicze do typów niskiego stopnia, pośredniej i wysokogatunkowej; system ten jednak nie był klinicznie użyteczny i nie zawierał wielu podtypów, które zostały rozpoznane dopiero później. W 1994 r. Zmieniono klasyfikację europejsko-amerykańską na chłoniaka, ostatnio zmodyfikowano ją do klasyfikacji Światowej Organizacji Zdrowia (NL Harris, i in., Klasyfikacja chorób nowotworowych w tkankach krwiotwórczych i limfoidalnych Światowej Organizacji Zdrowia , Journal of Clinical Oncology 1999 17: 3835-49), wykorzystaną morfologię, immunofenotyp, genetykę i cechy kliniczne do rozróżnienia różnych podtypów. Międzynarodowy wskaźnik prognostyczny wykorzystywał rutynowe cechy kliniczne i laboratoryjne, aby kategoryzować pacjentów z rozlanymi chłoniakami nieziarniczymi z dużych komórek B do znaczących grup ryzyka, umożliwiając w ten sposób porównanie badań klinicznych i potencjalnie wpływających na decyzje dotyczące leczenia. Międzynarodowy wskaźnik prognostyczny chłoniaków grudkowych dzieli te chłoniaki na grupy ryzyka, ale oba te wskaźniki prawdopodobnie zostaną zastąpione przez system oparty na profilowaniu genetycznym i funkcjach odpowiednich genów. Tomografia pozytronowa poprawiła czułość monitorowania choroby i zostanie włączona do zmienionych kryteriów oceny odpowiedzi na leczenie. Odkrycie, że mała limfocytowa-przewlekła białaczka limfatyczna może być podzielona na dwie jednostki, w zależności od statusu mutacji genów V immunoglobuliny była ważna. Ostatnie badania pokazały, że bardziej dostępny test dla białka Zeta 70 (ZAP-70) może być ważniejszym predyktorem przeżycia i możliwym substytutem dla badań mutacji genowych (LZ Rassenti i wsp. Porównano ZAP-70 ze statusem mutacji genów ciężkiego łańcucha immunoglobulin jako predyktorem postępu choroby w przewlekłej białaczce limfatycznej. New England Journal of Medicine 2004; 351: 893-901). W jaki sposób te różne czynniki, w połączeniu z analizą chromosomów, mogą przewidywać wyniki, są oceniane w prospektywnych próbach. Oczywistym celem jest wykorzystanie tych informacji do określenia, kiedy i jak należy leczyć pacjentów.
Przez dziesięciolecia zasoby do badań nad chłoniakiem nieziarniczym były marnowane na badania przyziemnych, empirycznych kombinacji niespecyficznych leków cytotoksycznych. Jesteśmy świadkami rewolucji wywołanej przez ukierunkowane terapie, w szczególności chimeryczne przeciwciało monoklonalne anty-CD20 – rytuksymab, który jest obecnie stosowany u praktycznie wszystkich pacjentów z chłoniakami z komórek B. Zachęcające wstępne dane dotyczące leczenia samym przeciwciałem zostały zatwierdzone w randomizowanych badaniach klinicznych, a dodanie rituksymabu do chemioterapii zwiększyło wskaźnik wyleczeń u pacjentów z rozlanym chłoniakiem z dużych limfocytów B (B. Coiffier i wsp. CHOP Chemioterapia z Rituximabem w porównaniu z CHOP Alone u pacjentów w podeszłym wieku z rozlanym chłoniakiem z dużych komórek B New England Journal of Medicine 2002; 346: 235-42). Podobne kombinacje poprawiły szybkość odpowiedzi i wydłużały czas do progresji w chłoniaku grudkowym, chociaż potwierdzenie przedłużonego przeżycia wymaga dłuższego czasu obserwacji.
Pomimo tych postępów, teraz ponosimy ryzyko nawrotu do stanu nudności w odniesieniu do badań klinicznych poprzez wielokrotne testowanie jednego schematu chemioterapii z rytuksymabem tylko przeciwko innym z tym samym przeciwciałem Nadszedł czas na wyobraźnię i kreatywność. Kiedy chłoniak pacjenta nie reaguje na standardową terapię, wiadomość powinna brzmieć, że nowotwór nie jest tym, za co go uważamy, ale inną chorobą wymagającą nowego podejścia. Podstawowym celem badań nad chłoniakami powinno być dostosowanie terapii do każdego pacjenta za pomocą technologii mikromacierzy oraz kierowanie się polimorfizmami receptorów i nadekspresją różnych onkogenów. Przyszłość leczenia chłoniaka polega na racjonalnym opracowaniu kombinacji czynników o określonych celach w komórce nowotworowej lub na jej powierzchni. Chłoniaki nieziarnicze powinny przekonać czytelnika, że nie tylko mamy amunicję do załadowania naszego terapeutycznego arsenału magicznymi kulami Paula Ehrlicha, ale niedługo trafimy w dziesiątkę.
Bruce D. Cheson, MD
Kompleksowe Centrum Onkologiczne w Lombardi na Georgetown University, Washington, DC 20007

[podobne: codzienność w niepłodności, cynk w jedzeniu, endoproteza stawu biodrowego cena ]
[hasła pokrewne: dystrofia mięśniowa duchenne a, eeg badanie, egfr norma ]